Het Hollandse landschap is wereldberoemd geworden door de schilderijen die meesters uit de zeventiende eeuw maakten van weidse gezichten op de weilanden, meren, steden en vooral de wolken. Die schilderijen zijn zo beroemd dat velen Nederland zelfs door het prisma van de zeventiende-eeuwse kunst zijn gaan zien. Dit gebeurde niet alleen in het buitenland, want in Nederland zelf zijn in de negentiende eeuw al die schilderijen van twee eeuwen daarvoor tot Hollandse lucht Hollands licht en tot een nationaal symbool verheven.

Dat ging niet van de ene op de andere dag, natuurlijk. Net zo min als dat het landschap zich opeens kant en klaar tussen de schildergenres voegde. Het was een ontwikkeling. In deze lezing zult u zien hoe het landschap als genre in de schilderkunst emancipeerde van een achtergrond bij religieuze schilderijen tot een volwaardig onderwerp. Ook zult u zien hoe vergezichten vervolgens in het atelier werden gecomponeerd en wanneer kunstenaars uiteindelijk echt buiten gingen schilderen. En hoe ze dat gingen doen.

Dit jaar zijn in diverse musea, waaronder het Stedelijk Museum Schiedam, tentoonstellingen aan het landschap gewijd. Voor een voorproefje verwijzen we u graag naar onze blog van juli 2020 over de landschappen van Van Ruisdael en naar de korte video over Van Ruisdaels schilderijen van de Joodse begraafplaats in Ouderkerk.

De lezing wordt gegeven door Wouter Maas, MA.